Strony

niedziela, 2 kwietnia 2017

Ewangelijo po ślonsku #28

Podle Jona:

Boł jedyn niymocny, Łazorz ze Betanie, ze wsi Miriki i jeji siostry Marty. Marika to boła ta istno, co umaścioła nogi Pona łolejkym i wytarła je swojimi wosami. Jejij brat, Łazorz, chorowoł. Skuli tego siostry posłały do Niego powiadomiynie: "Ponie, dej pozor, bo je niymocny tyn, kerymu pszajesz". Jezus jak to usłyszoł, to pedzioł: "Choroba ta niy wiedzie ku śmierci, ino je ku kwole PonBóczka, coby skuli tego Syn Boży boł załonaczony kwałom".

A dyć Jezus fest pszoł Mercie, jejij siostrze i Łazorzowi.

Mimo tego, że wiedzioł juz ło chorobie, łostoł dwa dni tam, kaj boł. Dopiyro potym pedzioł do swojich uczniow: "Trza sie zbiyrać, idymy nazod do Judeje".

Toż mu ucznie pedzieli: "Rabbi, dopiyro co Cie Żydy kcieli łobciepać kamolami, a Ty zaś tam kcesz iś?"

Jezus im łodpedzioł: "Czy dziyń niy mo dwanoście godzin? Jak ftoś łazi bez dziyń, to sie niy łobali, bo widzi pod nogi, bo je widno . A jak ftoś łazi po nocy, to sie wykopyrtnie, bo je ćma.

To pedzioł, a potym jeszcze pado: "Łazorz, nasz pszociel, usnoł, ale ida go łobudzić".

Ucznie Mu pedzieli: "Ło, to jak usnoł, to sie wyfleguje". Jezus godoł jednak, ło jego śmierci, a im sie ino zdowało, że godo ło zwykłym spaniu.

No toż Jezus pedzioł im ofyn: "Łazarz wzion i umar, ale sie raduje, że mie przi tym niy boło, skuli wos, cobyście uwierzyli. No ja, ale podźmy do niego".

A Tomasz co miol miano Didymos, pedzioł do uczniow: "Podźcie idymy tyż, coby cuzamyn s Nim umrzić".

Jak Jezus tam prziszoł, łokozało sie, że Łazorz już sztyry dni je pochowany we grobie. A do Betanie ze Jerozolimy boło cosik kole trzech kilosow. Dużo Żydow prziszło do Marty i Mariki, coby je pocieszyć po stracie brata.

Jak Marta sie dowiedziała, że idzie do nich Jezus, wyszła mu na przeciw. Marika zas siedziała w doma. No toż Marta pedziała do Jezusa: "Ponie, jak bys sam boł, to moj brat by niy umar. Ale jo wiym, że Pon Bóczek do Ci wszysjsko, ło co byś Go poprosioł".

Pedzioł ij Jezus: "Twoj brat zmartwychwstanie".

Marta Mu łodpedziała: "Ja, jo wiym, że stanie z martwych podczas zamrtwychwstanio we dniu łostatecznym".

Pedziol ij Jezus: "Jo je zmartwychwstanie i życie. Fto wy Mie wierzy, choby umar, bydzie żyć. Kożdy, fto żyje i wy Mie wierzy, nie umrze na wieki. Wierzysz w to?"

Odpedziała Mu: "Ja, Ponie! Jo fest wierza, że Tyś je Mesyjosz, Syn Boży, kery mioł prziś na świat".

Jak to pedziała, odeszła i dała po cichu znać swojij siostrze: "Nauczyciel sam je i cie woło". Jak ta to usłyszała, gibko wstała i poszła do Niego. Jezus zaś niy prziszoł jeszcze do wsi, ino łostoł tak, kaj sie trefioł z Martom. Żydy, kere byłi z Mrikom w domai jom pocieszali, jak łoboczyli, że gibko ruszyła, poszli za niom, by myśleli, że poszła do grobu, coby tam ślimtać.

A jak Marika prziszła do Jezusa, padła przed Nim na klynczkii Mu pado: "Ponie, jak byś sam boł, moj brat by niy umar".

Jak Jezus jom łoboczol, jak ślimto i ślimtajoncych Żydow, kerzy s niom prziszli, wzruszoł sie we duchu, zrobioło Mu sie miynko i spytoł: "Kaj żeście go położyli?"

Łodpedzieli Mu: "Ponie, poć i zobocz!" Jezusowi tyż sie płaczki puścioły. Żydy godali: "Jak Łon mu pszajoł!" Nikerzy zaś pedzieli: "Czy Tyn, kery łotwar łoczy ślepcowi, niy mog wyłonaczyć, coby łon niy umar?"

A Jezus fest poruszony prziszoł do grobu. Boła to jama, na keryj boła srogo puta.

Jama grobowa w Jerozolimie


Jezus pedzioł: "Cofcie ta puta!'

Siostra niyboszczka, Marta pedziała do Niego: "Ponie, już bydzie smrod, bo leży już we grobie sztyry dni".

Jezus ij padoł: "Dyć żech ci godoł, że jak uwierzysz łoboczysz kwała PonBóczka".

Cofli ta puta. Jezus popatrzol do gory i pedzioł: "Łojcze, dziynkuja Ci, żeś Mie wysuchoł. Jo wiedzioł, że Ty Mie zawsze wysuchujesz. Ale skuli ludziow, co sam som, to godom, coby uwierzyli, żeś Ty Mie posłoł". Jak to pedzioł, zawołoł silnym głosym: "Łazorzu, wyłaź na plac!" I wyszoł niyboszczyk, a mioł nogi i rynce powionzane, w na gymbie mioł płachetka. Toż pedzioł im Jezus: "Weźcie go łodwionżcie i dejcie mu łazić".

Liczne Żydy, kere prziszli do Mariki, jak łoboczyli, co wyłonaczoł Jezus, uwierzyli w Niego.



S Panym Bogiym






Brak komentarzy:

Prześlij komentarz