Podug Mateusza:
Pōn Jezus pedzieli do swojich uczniōw:
Dejcie pozōr, cobyście roztōmajtych pobożności niy ônaczyli skuli ludziōw, coby wos kwolyli, bo mogecie ô mały figel niy erbnōńć tego, co wōsz Ôjciec w niebie dlŏ wos narychtowoł.
Jak dŏwŏsz fechciokowi złotek pod kościołym abo kaj indzij, niy tromb ô tym wszyjskim, jak ôszkliwce, coby ich ludzie kwolyli. Dyć wōm godom: ci już swōj geltak wziōnli. Ty, jak kcesz biydokowi pomoc, niych twoja lewica niy wiy, co ônaczy prawica i wszyjsko zrōb po cichu, bez szumu. A Ôjciec twōj, kery wszyjsko wiy, do ci curik.
Jak rzykŏcie, niy bydźcie jak ôszkliwce. Ja, ôni to się aszōm swojim rzykaniym we kościołach, na pōńciach i kaj bądź, coby wszyjske widzieli. Dyć wōm godom: ci już swōj geltak wziynli. Ty, jak kcesz porzykać, zawrzyj się u sia w izbie i rzykej do twojego Ôjca, kerego przeca tyż niy widać. A Ôjciec twōj, kery wszyjsko wiy, do ci curik.
Jak wōs weźnie na poszczynie, niy bydźcie niyherske jak ôszkliwce. Robiōm się ôni srogo mina, coby wszyjske widzieli jake s nich pokutniki. Dyć wōm godom: ci już swōj geltak wziynli. Ty, jak pościsz, umyj się gymba, zrōb sie gryfny friz, coby żŏdyn niy mōg się spokopić, że postujesz. A Ôjciec twōj, kery wszyjsko wiy, do ci curik.
Ôstōńcie s Bogiym
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz