Bach za dychę

Wczoraj po robocie, wloz żech na kwila na strona naszyj łorkestry NOSPR. Było kasik po piontyj.

Pacza, a tam piszom, że ło poł łozmyj je koncert Johanna Sebastiana Bacha. Właża dalij i widza, że czeko na mie jedyn bilet za dycha. Weźcie się forsztelujcie, że na wszyjske 1800 zicow, kere tam majom, na mie czekoł łostatni plac.

Jak Bacha dowajom za dycha, grzychym by boło niy wziońć. 

Toż juzaś żech łoblyk szaket i curik do Katowic.

Siedziba NOSPR

Łokozało sie, że moj zic boł blank ze zadku. Ale niy ze zdku tam na samym wiyrchu we łostatnim rzyndzie pod gipsdekom, niy. Blank przi scynie, tak blisko, żech mog nuty czytać.

Nuty

Cołki szpas polegoł na tym, że łorkestra, a trza Wom wiedzieć, że przyjechali ekstra z Berlina, stoła do mie zadkiym, ale tyn nojważniejszy, co wywijoł na klawesynie, siedzioł do mie przodkym.

Akademie für Musik Berlin

Nojważniejsze je jednak to, że muzyka boła przepiykno i to niy miało przeca żodnego znoczynio, czy sie je ze przodku czy ze zadku, bo wszyndzie boło słychać: klawiyr, krzipki, bas, trompety, roztomajte flyjtki i tego co waloł w kotły.

Trocha ino boło gupio, jak na koniec sie kłoniali, a do nos wypinali.

Standing ovation

Ale żodyn sie niy gorszoł. Za to łorkestra sie gibko kapła, że my som ze zadku i sie do nos tyż zwyrtli i piyknie pokłoniyli.

Wtedy to my dopiyro klaskali, misiezdo głośnij niż cołko reszta sali.

Piyknie boło że aż strach!

NOSPR by night

Tyż sie tam kiejś wybiercie!

Łostońcie z Bogiym