Jo, Ślonzok

Jak żech zaczoł pisać bloga, to sam kajś łobok naszkryfloł żech tak: "jestem z urodzenia i wyboru Ślązakiem".

Że z urodzenia - tu sprawa jes klarowno. Żadno to moja zasługa, że moje przodki, starziki i rodziciele som ze Ślonska. Jo tyż się sam urodzioł i tu porzond, cołkie życie miyszkom.

Ale dejcie pozor, bo jo je Ślonzokiym tyż ze świadomego wyboru. Pszaja tyj ziymi, bo to je moja mało łojczyzna. Starom sie jyj problymami i raduja sie, jak sie nom sam coś udo. Jes mie gańba, jak hajery robiom zadyma na jakiś manifestacyji. A jes żech fest dumny z ślonskich noblistow, z naszych zwyczajow, z kultury, kaj mogli my sie uczyć z nojlepszych wzorcow i polskich, i niemieckich, i czeskich. Szczyca sie tym, że jak Mieszko I przyjmował krzest, moje pra-starzyki już byli krześcijanami. Zaś jak św. Franciszek wynokwioł w Asyżu, nasz św. Jacek z Kamiynia Ślonskiego broł habit z ronk św. Dominika ...

Tak sie myśla, że skuli tego, że jo je Ślonzok, jakoś bardzij misiezdo pszaja innym nacjom i regionalizmom. Wiela razy jo niy boł na Kaszubach, dyć zawsze nie umiał żech sie naradować (choć nic żech niy rozumioł), jak godali po ichniymu. W czasach jak żech mioł robota na Podhalu, juzaś góralskie bajania, ich godka i zwyczaje fest mi sie podobały. Poradza tyż sie wczuć w nostalgio Kresowian zza Buga z ich Lwowem i innymi mieścinami.

Trza znać swoje korzynie. Trza sie uczyć swojij lokalnyj historii. Trza chłonońć swoja kultura. Kożdy region Polski, jedyn z drugim tworzom gryfno mozaika. Nie dejmy sie wmówić, że Polska jest jednolito i ma yno jedyn politycznie poprawny łobraz. To za komuny korali nos za to, że godomy po naszymu i mieli my misiezdo ino wongel fedrować. 

Dzisiej w wolnyj Polsce chcymy żyć po naszymu.

A na dodatek tera na dniach sie łokozało, że takich Ślonzokow jak jo, je ponad 800 tys., jak niy wiyncyj.

Som żech je ciekow, co z tego wyniknie?

Łostońcie z Bogiym !